EfficaciaantennaAd facultatem antennae refertur ut energiam electricam in energiam radiatam convertat. In communicationibus sine filo, efficacia antennae magnum momentum habet in qualitate transmissionis signalis et consumptione energiae.
Efficacia antennae hac formula exprimi potest:
Efficacia = (Potentia radiata / Potentia ingressa) * 100%
Inter ea, potentia radiata est energia electromagnetica ab antenna radiata, et potentia ingressa est energia electrica in antennam ingressa.
Efficacia antennae a multis factoribus afficitur, inter quos forma antennae, materia, magnitudo, frequentia operationis, et cetera. Generaliter, quo maior est efficacia antennae, eo efficacius energiam electricam in energiam radiatam convertere potest, ita qualitatem transmissionis signalis emendans et consumptionem energiae minuens.
Quapropter, efficacia est consideratio magni momenti cum antennae designantur et eliguntur, praesertim in applicationibus quae transmissionem longam distantiam requirunt vel requisita severa de consumptione energiae habent.
1. Efficacia antennae
Figura 1
Conceptus efficaciae antennae per Figuram 1 definiri potest.
Efficientia antennae totalis e0 adhibetur ad damna antennae ad ingressum et intra structuram antennae calculanda. Si ad Figuram 1(b) spectes, haec damna his rebus oriri possunt:
1. Reflexiones ob discrepantiam inter lineam transmissionis et antennam;
2. Damna conductoris et dielectrici.
Summa efficacia antennae ex formula sequenti obtineri potest:
Id est, efficacia totalis = productum efficientiae disappointment, efficientiae conductoris et efficientiae dielectricae.
Efficientiam conductoris et efficacitatem dielectrici computare plerumque difficillimum est, sed experimenta determinari possunt. Attamen experimenta duas iacturas distinguere non possunt, ita formula supra sic rescribi potest:
ecd est efficacia radiationis antennae et Γ est coefficiens reflexionis.
2. Lucrum et Lucrum Realizatum
Alia mensura utilis ad describendam antennae efficaciam est amplificatio. Quamquam amplificatio antennae arcte cum directivitate coniuncta est, est parametrus qui et efficientiam et directivitatem antennae considerat. Directivitas est parametrus qui solum proprietates directionales antennae describit, ergo solum a figura radiationis determinatur.
Lucrum antennae in directione definita definitur ut "4π vicibus proportio intensitatis radiationis in illa directione ad potentiam totalem input." Cum nulla directio specificatur, augmentum in directione maximae radiationis plerumque accipitur. Ergo, plerumque est:
In genere, ad amplificationem relativam refertur, quae definitur ut "ratio amplificationis potentiae in directione specifica ad potentiam antennae referentialis in directione referentiali". Potentia ingressa ad hanc antennam aequalis esse debet. Antenna referentialis potest esse vibrator, cornu vel alia antenna. Plerumque, fons puncti non-directionalis ut antenna referentialis adhibetur. Ergo:
Relatio inter potentiam radiatam totalem et potentiam ingressam totalem haec est:
Secundum normam IEEE, "Lucrum non includit damna ob discrepantiam impedantiae (damnum reflexionis) et discrepantiam polarizationis (damnum)." Duae notiones lucri sunt, una lucrum (G) appellatur, altera lucrum assequibile (Gre), quod damna reflexionis/discordantiae considerat.
Relatio inter lucrum et directivitatem est:
Si antenna lineae transmissionis perfecte congruit, id est, si impedantia antennae ingressus Zin impedantiae characteristicae Zc lineae aequalis est (|Γ| = 0), tum lucrum et lucrum assequibile aequalia sunt (Gre = G).
Ut plura de antennis discas, quaeso visita:
Tempus publicationis: XIV Iunii MMXXIV
